Czytaj więcej
W wieku 96 lat zmarła królowa Elżbieta II panująca w Wielkiej Brytanii od 6 lutego 1952.
Królową została w pewnym sensie z przypadku, a raczej w wyniku miłości, jaką przedłożył jej wuj, Edward VIII, nad splendor korony. Gdy zdecydował się w 1936 r. związać życie z dwukrotnie rozwiedzioną Amerykanką Wallis Simpson, wiadomo było, że będzie musiał abdykować. Takie reguły obowiązywały w znacznie bardziej, niż dziś konserwatywnym społeczeństwie na Wyspach.
Pierwszą próbę, i to wielką, swojej przyszłej roli, ta, którą wówczas nazywano Lilibet, przeżyła już trzy lata później. Po wybuchu wojny jej ojciec, Jerzy VI, odrzucił propozycję ewakuacji dworu do Kanady i aż do wyzwolenia pozostał w Wielkiej Brytanii. Jego córka służyła wówczas w oddziałach pomocniczych armii, w pierwszych wystąpieniach publicznych dodawała otuchy żołnierzom.
Czytaj więcej
Następca królowej Elżbiety będzie znany pod królewskim imieniem Karol III.
Królową została już w 1952 r. za sprawą przedwczesnej śmierci swojego ojca, którego zawał lekarze wiązali ze stresem czasu wojny. Wiadomość o tej tragedii zastała ją w Kenii, gdzie przyjechała w ramach objazdu imperium. Uroczystości koronacyjne z udziałem Księcia Filipa, który dzielił jej życie przez 74 lata, okazały się dzięki telewizji pierwszym wydarzeniem śledzonym przez globalną publikę. To wtedy świat odkryj jakże znają od tej pory postać: monarchini, która potrafiła z równym zapałem i powagą podchodzić do swoich obowiązków głowy państwa.
