Brak prekluzji procesowej po reformie Kodeksu postępowania cywilnego

W dniu 7 listopada 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1469, dalej: „ustawa nowelizująca”). Szeroka reforma Kodeksu postępowania cywilnego (dalej: „k.p.c.”) miała – w ocenie projektodawcy – doprowadzić do przyspieszenia i usprawnienia postępowań cywilnych. Tymczasem w praktyce okazało się to iluzją.

Publikacja: 09.10.2020 13:36

Brak prekluzji procesowej po reformie Kodeksu postępowania cywilnego

Foto: Adobe Stock

Jednym z kluczowych elementów reformy procedury cywilnej było wprowadzenie tzw. posiedzeń przygotowawczych, na których strony oraz sąd powinny sporządzić plan rozprawy. W praktyce okazało się jednak, że jedynie niewielka liczba spraw kierowana jest na posiedzenie przygotowawcze, co skutkuje brakiem sporządzenia planu rozprawy.

Podstawowym narzędziem pozwalającym na zapewnienie szybkości i sprawności postępowania cywilnego jest możliwość pomijania spóźnionych twierdzeń i dowodów, tj. tzw. prekluzja procesowa.

Czytaj także: Prekluzja dowodowa w sprawach karnych – przyspieszenie postępowania czy odejście od zasady prawdy materialnej?

Ustawa nowelizująca uchyliła przepisy art. 207§ 6 oraz art. 217 § 2 i 3 k.p.c., dotychczas statuujące zasadę tzw. prekluzji procesowej. W miejsce tych przepisów wprowadzono art. 20512 k.p.c. Przepis ten w § 1 stanowi, że jeżeli wyznaczono posiedzenie przygotowawcze, strona może przytaczać twierdzenia i dowody na uzasadnienie swoich wniosków lub dla odparcia wniosków i twierdzeń strony przeciwnej do chwili zatwierdzenia planu rozprawy. Później zgłoszone twierdzenia i dowody podlegają co do zasady pominięciu. Niemniej jednak w przypadkach, w których nie zarządzono przeprowadzenia posiedzenia przygotowawczego, zgodnie z art. 20512 § 2 k.p.c., strona może przytaczać twierdzenia i dowody aż do zamknięcia rozprawy. Oznacza to, że w większości spraw wszczętych po wejściu w życie ustawy nowelizującej, nie obowiązuje zasada tzw. prekluzji procesowej. Wyjątkiem jest sytuacja, w której przewodniczący zobowiąże stronę, by w piśmie przygotowawczym podała wszystkie twierdzenia i dowody istotne dla rozstrzygnięcia sprawy pod rygorem utraty prawa do ich powoływania w toku dalszego postępowania (art. 2053 § 2 k.p.c.).

Wprowadzenie w art. 9 ust. 2 ustawy nowelizującej, znanej z przepisów procedury karnej, zasady „chwytania w lot" zmian przepisów procesowych, doprowadziła w istocie do „otwarcia" możliwości składania nowych twierdzeń i dowodów w postępowaniach wszczętych przed dniem 7 listopada 2019 r., które to twierdzenia i dowody mogłyby być pominięte na podstawie art. 207§ 6 i art. 217 § 2 i 3 k.p.c.

Uchylenie obowiązywania art. 207 i art. 217 k.p.c. doprowadziło do sytuacji, w której utrata prawa powoływania dowodów i twierdzeń istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy występuje wyłącznie w dwóch przypadkach:

1. gdy przewodniczący zobowiązał stronę, by w piśmie przygotowawczym podała wszystkie twierdzenia i dowody istotne dla rozstrzygnięcia sprawy pod rygorem utraty prawa do ich powoływania w toku dalszego postępowania;

2. jeżeli wyznaczone zostało posiedzenie przygotowawcze.

Jeżeli zatem w sprawach wszczętych przed dniem 7 listopada 2019 r., do których zastosowanie mają przepisy ustawy nowelizującej, przewodniczący nie zobowiązał strony, by w piśmie przygotowawczym podała wszystkie twierdzenia i dowody istotne dla rozstrzygnięcia sprawy pod rygorem utraty prawa do ich powoływania w toku dalszego postępowania, a w sprawie nie zostało wyznaczone posiedzenie przygotowawcze, zastosowanie znajdzie art. 20512 § 2 k.p.c., umożliwiający przedstawianie wszelkich twierdzeń i dowodów aż do zamknięcia rozprawy.

Podsumowując należy stwierdzić, że niewyznaczanie posiedzeń przygotowawczych skutkuje, co do zasady, brakiem możliwości zastosowania zasady tzw. prekluzji procesowej. Dla zapewnienia szybkości i sprawności postępowania zasadnym jest w sprawach, w których nie przeprowadzone zostało posiedzenie przygotowawcze (również tych wszczętych przed dniem 7 listopada 2019 r.), zobowiązanie stron do podania wszystkich twierdzeń i dowodów pod rygorem pominięcia.

Bartosz Jaroni aplikant adwokacki Kancelaria Radców Prawnych M. Woziński A. Kulisz Kancelaria jest zrzeszona w sieci Kancelarie RP działającej pod patronatem dziennika „Rzeczpospolita".

Jednym z kluczowych elementów reformy procedury cywilnej było wprowadzenie tzw. posiedzeń przygotowawczych, na których strony oraz sąd powinny sporządzić plan rozprawy. W praktyce okazało się jednak, że jedynie niewielka liczba spraw kierowana jest na posiedzenie przygotowawcze, co skutkuje brakiem sporządzenia planu rozprawy.

Podstawowym narzędziem pozwalającym na zapewnienie szybkości i sprawności postępowania cywilnego jest możliwość pomijania spóźnionych twierdzeń i dowodów, tj. tzw. prekluzja procesowa.

Pozostało 87% artykułu
Opinie Prawne
Tomasz Siemiątkowski: Szkodliwa nadregulacja w sprawie cyberbezpieczeństwa
Opinie Prawne
Tomasz Pietryga: Czy wolne w Wigilię ma sens? Biznes wcale nie musi na tym stracić
Opinie Prawne
Robert Gwiazdowski: Awantura o składki. Dlaczego Janusz zapłaci, a Johanes już nie?
Opinie Prawne
Łukasz Guza: Trzy wnioski po rządowych zmianach składki zdrowotnej
Materiał Promocyjny
Klimat a portfele: Czy koszty transformacji zniechęcą Europejczyków?
Opinie Prawne
Tomasz Pietryga: Rząd wypuszcza więźniów. Czy to rozsądne?