Piechocki, LPP: Nie pozwę Hindenburg Research za raport o nas w Rosji. Na razie

Raczej tak, tak należy o tym powiedzieć, chociaż mam wrażenie, że to zaufanie w dużym stopniu się odbudowuje. Dla mnie taką miarą jest kurs akcji LPP i jego zachowanie wobec rynku, czyli wobec WIG20. Spojrzałem na niego wczoraj, przygotowując się do tego wywiadu. Nasz kurs przez 6 i 12 miesięcy zachowuje się tak jak WIG. Dzisiaj jest o 5 proc. niższy, niż był w feralnym momencie (15 marca – red.), bo akcja była wtedy po chyba 17,5 tys., a teraz jest po około 16,5 tys. Zaufanie odbudowuje się.

Myślę, że to jest karygodne, że pojawia się ktoś, kto rynkiem manipuluje, kto de facto w stopce długiego artykułu, małym druczkiem z małą gwiazdką, pisze tzw. disclaimer, w którym mówi, że nie bierze żadnej odpowiedzialności za to, co jest powyżej napisane.

Czytaj więcej

Handel

Właściciel Sinsay i Reserved z rekordowymi wynikami. Nowe dane o sprzedaży w Rosji

Gdańska grupa LPP chce w ciągu trzech lat podwoić skalę biznesu. Ogłosiła plan przy okazji publikacji wyników za 2023 rok. Po raporcie Hindenburg Research pokazuje teraz jaka mogła być skala handlu jej towarami w Rosji. Już nie będzie tak zarabiać.

A tam mogą się znaleźć słowa nieprawdziwe i niepotwierdzone. I ten ktoś de facto manipuluje rynkiem, mówiąc, że LPP dokonało pozorowanej sprzedaży biznesu rosyjskiego, a cały wzrost LPP, bo de facto do tego to zmierza, pochodzi od spółki rosyjskiej, a nie z innych źródeł, które LPP ma. Jednym z dowodów na to ma być import z LPP do Kazachstanu, w skali tak dużej, że właściwie cała Polska tyle nie wyeksportowała do tego kraju.

Jednym z argumentów Hindenburga, że LPP nadal działa w Rosji, były kody kreskowe na metkach odzieży w rosyjskich sklepach. Jak to pan wyjaśni?

Sytuacja z barcode’ami była taka. Spółka rosyjska nie odebrała sama kolekcji wiosennych. Przez dwa–trzy miesiące tamtejsze sklepy były zamknięte. Nawet konsul Bangladeszu interweniował u nas w sprawie nieodebranych towarów w tamtejszych fabrykach. Z powodów, o których już mówiłem, nie mogliśmy dopuścić do tego, żeby spółka rosyjska nie miała towarów, a te, które mogliśmy zapewnić, w części były już ometkowane nowymi znakami towarowymi, bo przypomnę, umowa sprzedaży zabraniała kupującemu używania naszych znaków towarowych. Zdarzało się też, że towary od tych samych dostawców przyjeżdżały do Polski. Na zmianie barcode’ów zależało przede wszystkim spółce rosyjskiej, żeby źródło towarów się nie mieszało.

Teraz niech pan sobie wyobrazi, że pojawia się towar w polskim centrum dystrybucyjnym, gdzie pracują Ukraińcy, który jest oznakowany jakimiś rosyjskimi metkami. Ukraińcy tutaj przeżywali z tego powodu horror.

Przyznam, że nawet nie sprawdzaliśmy, czy spółka rosyjska dopełniła formalności w tym zakresie, bo nie chcieliśmy, aby choć dzień dłużej towary przeznaczone na rynek rosyjski omyłkowo trafiały do Polski. I to rozwiązało problem. Mogę zapewnić, że towary przeznaczone na rynek polski oznaczone były prawidłowo.

Czy to wszystko oznacza, że my w LPP kontrolujemy biznes w Rosji? Ja patrzę na to tak. Sprawdziliśmy dokładnie: w 2019 roku z Polski do Rosji wyjechało 281 pracowników i przebywało tam ponad 900 dni. To się nazywa kontrola spółki rosyjskiej. W 2022, w 2023 nikt nie wyjechał. W 2019 r., kiedy ta spółka była naszą własnością, omawialiśmy jej wyniki na wszystkich spotkaniach sprzedażowych, na których omawiamy co rano w poniedziałek, jak sprzedaje Bułgaria, a jak sprzedaje Rumunia, a gdzie sprzedajemy mniej, gdzie sprzedajemy więcej. Myślę, że do października 2022 r. przez moment na to spoglądaliśmy, ale z czasem sukcesywnie przekazaliśmy wszystkie te czynności na rzecz spółki rosyjskiej.

Nasz jedyny kontakt ze spółką rosyjską, czy moje zainteresowanie nią, wynika z jednej prostej przyczyny. Czy oddadzą mi 900 milionów? Jak oni co kwartał u nas spłacają swoje zobowiązania? Bo proszę pamiętać, to nie jest tylko zapłata za sklepy rozpisana do 2026 r., której pierwsza rata została już zapłacona. Kwota ta obejmuje też należności za towary, które pierwotnie wynosiły 1,2 mld zł.

À propos towarów. LPP nadal dostarcza je przez agentów zakupowych do Rosji, czy już państwo zaprzestali dostaw, skoro zapowiedział pan skrócenie tzw. okresu przejściowego w relacjach z rosyjską spółką?

Zaprzestajemy sukcesywnie. Wierzę, że do końca roku udział sprzedaży do agentów spadnie do zera. Rosyjska spółka jest na etapie przejmowania ostatnich procesów. Wierzę, że do końca tego roku to nastąpi. Przyszły rok będzie, że tak powiem, zupełnie na czysto.

Gdy zapowiedział pan skrócenie okresu przejściowego, pojawiały się komentarze, że to może jednak oznaczać odpisy obciążające wyniki LPP. Na jakiego rzędu odpisy trzeba się przygotować? To jest jeden z takich elementów ryzyka, który brany jest ciągle przez inwestorów pod uwagę.

Jestem optymistą, że do tego nie dojdzie. A być może dzięki mojemu optymizmowi ja w ogóle istnieję jako przedsiębiorca i dzięki temu jestem tu, gdzie jestem. Czasami zdarza się tak, że popełniam błędy i coś mi nie wychodzi. Ale na koniec, jak się podsumuje te 23 lata na giełdzie, to myślę, że ci, którzy uwierzyli w LPP w 2001 r., nie żałują tego. I dlatego ciągle bym zakładał, że jednak nie odpiszemy niczego, że oddadzą nam całość. Jest jeszcze czas, bo ostatnia rata jest w 2026.

My wypełniamy rzetelnie swoje zobowiązania. To oni decydują, w jakiej ilości, jaki i po ile kupują towar. I oni decydują, gdzie towar będzie kupiony. Z naszej strony to konsekwentna deinwestycja, definitywne wyjście z Rosji, zamknięcie biznesu w Rosji. Powoduje ona, że odzyskujemy pieniądze. Dlatego ja wierzę, że odpisów nie będzie. Może się mylę, ale ciągle wierzę.

Pomagacie im prowadzić biznes.

Przekazywaliśmy i właśnie już kończymy przekazywanie funkcji i  procesów zgodnie z warunkami definitywnej sprzedaży spółki rosyjskiej, aby zminimalizować straty zamknięcia biznesu LPP w Rosji. Wcześniej te funkcje i procesy były w centrali LPP, a transakcja wymagała przekazania ich do spółki rosyjskiej. Rozliczamy w ten sposób transakcję sprzedaży. Nawet likwidacja spółki jest rozłożona w czasie, bo trzeba spłacić wierzycieli. Rozmawiamy wszak o tym, czy nasze wierzytelności wobec spółki rosyjskiej są zagrożone. Pozostajemy ze spółką rosyjską w relacji, która jest konieczna do przejęcia przez spółkę rosyjską wszystkich funkcji. Podam przykład systemów IT. To są ich systemy, natomiast my przekazujemy jedynie dane tak, aby migracja danych z jednego systemu do drugiego nastąpiła z sukcesem.

Czy raport Hindenburga sprawił, że LPP ma gorsze relacje z kontrahentami? Są jakieś wymierne straty, które ponieśliście, poza czasowym spadkiem notowań akcji z powodu tego raportu?

Z tego powodu nie. Oczywiście jak ten raport się pojawił, byliśmy w kontakcie ze wszystkimi bankami, po to, żeby wszystkich uspokoić, tak jak byliśmy w kontakcie z rynkiem kapitałowym.

Wierzę osobiście, że tak samo jak nam, tak i Komisji Nadzoru Finansowego zależy na tym, żeby inwestorzy nie tracili, tylko zarabiali. Żeby nie dochodziło do manipulacji, żeby nie dochodziło do oszustwa. Wierzę w to, że Komisja Nadzoru Finansowego zajmie się tym, co zrobił Hindenburg, bo de facto on złamał niejeden przepis Unii Europejskiej dotyczący komunikacji, czyli tak zwanego MAR-u, i de facto manipulował kursem. Napisał na końcu swojego raportu tak zwanego disclaimera, że to wszystko może być nieprawdą, ja nie biorę za to odpowiedzialności, ale publikuję raport, aby wywołać spadki i osiągnąć na tym znaczny zysk dla siebie, klientów Hindenburga i współdziałających z nim funduszy. No i co, tak naprawdę on nie działał na rzecz inwestorów, tylko okradł iluś inwestorów, no i uciekł.

Czytaj więcej

Biznes

Hindenburg Research znalazł nowy cel. Akcje spółki zniżkują

Akcje Equinix, amerykańskiej firmy zajmującej się infrastrukturą centrów danych, traciły podczas środowej sesji nawet 7 proc. (a ostatecznie zamknęły się ponad 2 proc. na minusie), po tym jak firma Hindenburg Research zarzuciła jej oszustwa księgowe.

Skoro tak, to dlaczego sami ich nie pozwiecie?

Złożyliśmy zawiadomienie do prokuratury o podejrzeniu popełnienia przestępstwa manipulacji. To najdalej idący środek.

Ale równie dobrze moglibyście, stać was na to, wytoczyć im proces. Hindenburg ma niejeden proces w Stanach Zjednoczonych.

Być może, ja nie wiem, czy oni mają procesy, czy nie, wiem, że są na pewno profesjonalistami w tego typu działaniach.

I teraz, jak sobie myślę o tym, że ja mam w Stanach Zjednoczonych wytaczać im proces, to ja mówię, mogę to zrobić, stać mnie na to... Ale czy ja mam ten czas na to przeznaczyć, czy ja mam przeznaczyć lepiej ten czas na to, żeby ta firma była dwa razy większa w ciągu trzech lat? Mam takie przekonanie, że znam się na handlu, a są od tego instytucje, które powinny dbać o to, żeby taka manipulacja rynkiem się nie wydarzyła. Inwestorzy sprzedawali akcje LPP, bo usłyszeli od Hindenburga, że sprzedaż biznesu w Rosji ogłoszona przez LPP była pozorna, była fikcją. Przestraszyli się tego, co jest kłamstwem. Mnóstwo szczegółów w raporcie Hindenburga niemożliwych do weryfikacji w ciągu kilku godzin miało uwiarygodnić tę informację Hindenburga. Powtarzam: kłamliwą.

Nasza filozofia jest taka, że skupiamy się na corowym (podstawowym – red.) biznesie, a sądów raczej unikamy. Myśmy chyba nigdy nie mieli procesu z kimkolwiek. Ale nie wykluczamy żadnego narzędzia prawnego, w tym procesu, jeżeli wymagać tego będzie ochrona interesów LPP i akcjonariuszy LPP przed bezprawnymi działaniami.

A co, jeśli Hindenburg nie odpuści, a są takie pogłoski, że dalej kopie w sprawie waszej współpracy w Rosji i chce odsłaniać kolejne wątki.

Ja myślę, że tu nie ma już czego odsłaniać, a większość z tych rzeczy, które zostały „odsłonięte”, to są manipulacje lub mistyfikacje. Jeżeli się pojawią kolejne rzeczy, prawdopodobnie będą to kolejne mistyfikacje. Na przykład pojawi się, że „byłem w kontakcie z szefem spółki rosyjskiej”. Tak, jestem w kontakcie. A jak mam nie być? To jest dłużnik, który jest winny LPP duże pieniądze, a dodatkowo warunkiem umowy było przejęcie przez spółkę rosyjską wszystkich operacji. I co, to będzie afera? Może będzie, ale ja nic nie poradzę, że jako wierzyciel muszę sprawdzać, jaka jest sytuacja dłużnika i czy odda mi pieniądze, a dodatkowo zgodnie z umową muszę mu przekazać wszystkie operacje, co z natury rzeczy wymusza kontakt.

Mówi pan, że staraliście się uspokoić rynek. Ale tak naprawdę, to raczej trzeba było pana uspokajać. Sytuacja, biorąc pod uwagę zastawy na pana akcjach, mogła doprowadzić do tego, że straciłby pan kontrolę nad spółką.

To jest ważna rzecz: to nie są moje zastawy, tylko fundacji, którą utworzyłem.

Bądźmy szczerzy.

Ja mówię poważnie. Wracając do pytania. Faktycznie tak się na rynkach kapitałowych czasami dzieje, że ludzie, właściciele czy fundacje zastawiają się bardzo wysoko i wtedy faktycznie wpadają w taką pułapkę, że mogą tracić kontrolę. Natomiast trzeba mieć świadomość, że fundacja Semper Simul zastawiła niewielką ilość akcji, i aby je stracić, cena musiałaby spaść chyba poniżej 4 tys. zł. To z 17 tys. zł to się nie da, a na pewno jest bardzo trudne.

Skoro się dało w ciągu jednego dnia zbić kapitalizację z 34 do 21 mld zł, to dałoby się również zbić cenę do takiego poziomu.

Robimy wszystko, żeby LPP stale rosło, zarówno po przychodach, jak i po dochodach, ufam, że rzetelne prowadzenie firmy, która rośnie, jest gwarancją wzrostu, a nie spadku kapitalizacji. Jeżeli inwestorzy będą wierzyć w nas tak jak przez te wszystkie lata, to się na pewno nie uda. Wierzę, że nasza reputacja, na którą pracowaliśmy tak ciężko przez tyle lat, przechodząc przez okresy trudnych kryzysów LPP, więcej znaczy niż fundusze typu Hindenburg, żyjące na koszt inwestorów, z wywoływania paniki wśród inwestorów publikacją informacji, o których sam Hindenburg w disclaimerze mówi, że mogą być nieprawdziwe.

A spadek w piątek 15 marca dał wam do myślenia i będziecie zmniejszać wielkość zastawów?

Nie, trzeba chyba działać.

Spółka, broniąc się przed raportem Hindenburga, podała, że to próba przejęcia kontroli. Było to realne zagrożenie?

Tak jak wspominałem, ten raport był dla nas szokiem i ogromnym zaskoczeniem, więc w momencie jego ujawnienia nie wykluczaliśmy żadnego scenariusza.. Analizowaliśmy również i taki. Żeby mitygować takie ryzyko, będziemy chcieli na walnym zgromadzeniu podnieść kwestię tego, aby spółka miała możliwość tzw. buybacku, czyli skupu własnych akcji, w takich właśnie kryzysowych sytuacjach, aby móc bronić się przed tego typu agresywnymi zachowaniami. Gdy nastąpił atak, mieliśmy 3 mld zł środków własnych. Teraz mamy ich ciągle 2,8 mld zł. Gdybyśmy w momencie ataku mieli możliwość skupu akcji własnych, to posiadając własne środki, być może udałoby się zmniejszyć skalę paniki.

Są wieści z prokuratury po waszym zawiadomieniu?

Zostało przekazane do Prokuratury Okręgowej w Warszawie do wydziału ds. przestępczości zorganizowanej. Obecnie przedstawiamy długie wyjaśnienia do Komisji Nadzoru Finansowego.

O co pyta was KNF?

Chcielibyśmy, i to byłoby moim marzeniem, żeby KNF również spojrzała na LPP jako, tak jak powiem jeszcze raz, wiarygodnego przez 23 lata uczestnika rynku kapitałowego, który dostał dziesiątki nagród za wiarygodność, który płaci w Polsce rocznie 350 mln zł podatków samego CIT, a 3,5 mld różnych innych podatków, i żeby przyjrzała się faktycznie praktykom Hindenburga, który zarobił kosztem inwestorów, wprowadzając ich w błąd, manipulując i działając, moim zdaniem, niezgodnie z prawem. Niestety, na koniec podpisując się i dodając disclaimer.

Czyli o co pyta Komisja?

Komisję interesuje, czy LPP działała zgodnie z MAR. Wszystko koncentruje się wokół spraw właścicielskich spółki rosyjskiej, komunikacji LPP z rynkiem kapitałowym i zgodności z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF). Odpowiadamy na wszystkie pytania, współpracujemy, ale ja wierzę w to, że KNF również przyjrzy się temu, ile Hindenburg złamał przepisów MAR-u, jeśli chodzi o komunikację z rynkiem. Bo jestem przekonany, że to jest niezgodne z prawem. Zysk Hindenburga sfinansowali inwestorzy, którzy ulegli panice wywołanej kłamliwą informacją, że informacja LPP o sprzedaży spółki rosyjskiej, deinwestycji w Rosji była pozorna, była fejkiem.

Próbowaliście zainteresować sprawą kogoś z rządu?

Pomyśleliśmy, że to jest związane z Ukrainą, z Rosją, albo że ktoś chce przejąć... Co wtedy robić? I dlatego się zgłosiliśmy do Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Jednocześnie jako spółka chyba jesteśmy jedną z kilku prywatnych, a około 20 w Polsce firm, które ma tak zwane Porozumienie Horyzontalne z Krajową Administracją Skarbową. Chyba trzy lata KAS sprawdzała, czy wszystko w LPP jest zgodne z przepisami itd. Zobligowaliśmy się wtedy, że jeżeli cokolwiek zrobimy albo coś będzie działo się wokół nas, to będziemy KAS informować. No i też zwróciliśmy się do KAS, że widzimy różnego rodzaju dziwne ruchy i nie wiemy, co z tym robić. To było krótko przed tą aferą.

No i jakie były odpowiedzi z MSZ i z KAS?

Była reakcja ze strony MSZ. Konsul z Ukrainy dzwonił do nas, czy mógłby w czymś pomóc, czy mógłby coś zrobić. W KAS chyba to było na tyle krótko, że nie zdążyli podjąć jakichkolwiek kroków. Hindenburg zaskoczył wszystkich.

W raporcie Hindenburga pojawiła się teza, że utrzymywanie relacji handlowych na rynku rosyjskim jest sprzeczne z umową o finansowaniu z głównym bankiem spółki i że może on wypowiedzieć kredyt. Czy którykolwiek z banków w umowach z LPP ma taki punkt?

Nie mamy z żadnym z banków podpisanych takich umów. Znowu nie wiem, skąd oni to wzięli. Dodam tu może, że moje podejście do umów z bankami jest dość konserwatywne. A mogę pani powiedzieć jeszcze, żeby było bardziej odmiennie: dla zwiększenia bezpieczeństwa LPP ma również 600 mln w bankach szwajcarskich, gdyby naszemu systemowi coś się stało.

Czy spółka wyciągnęła wnioski z zamieszania z raportem Hindenburga? Czy ma sobie coś do zarzucenia, jeśli chodzi o komunikację?

Nigdy nie ma idealnych rozwiązań. Zastanawiałem przez jakiś czas nad tym, czy rzeczywiście mieliśmy możliwość zrobienia tego inaczej. Natomiast mam wrażenie, że konsekwencje, które by te inne sposoby spowodowały, byłyby dużo większe i gorsze dla inwestorów niż te, które dzisiaj przeżywamy.

Jeżeli chodzi o komunikowanie z rynkiem, to mam przekonanie, że najważniejsze były dwie informacje: sprzedaliśmy spółkę rosyjską i LPP nie będzie prowadzić w Rosji działalności operacyjnej, i te informacje przekazaliśmy. Przypominam, że w 2021 r. i wcześniej informowaliśmy rynek, że Rosja będzie naszym głównym rynkiem rozwoju. Deinwestycja, czyli sprzedaż spółki rosyjskiej, oznaczała konieczność zmiany tej strategii. To jest kluczowa informacja dla inwestorów.

Wychodziliśmy z założenia, że Rosja to biznes, który umiera, który się kończy i nie o takich biznesach rynek chce rozmawiać, ale o szansach i możliwościach firmy.

Nie mamy poczucia, że coś ukrywaliśmy. Regularnie robimy konferencje wynikowe, piszemy raporty. Jesteśmy otwarci na wszystkie pytania. W zasadzie pytań o Rosję nie było, więc wychodziliśmy z założenia, że wystarczająco wypełniamy ten obszar komunikacyjnie.

Oczywiście nie jest mi przyjemnie, kiedy muszę się tłumaczyć państwu czy rynkowi kapitałowemu z kłamstwa Hindenburga. Nie jest mi przyjemnie, że rynek kapitałowy zachwiał się na tydzień. Akcje na szczęście wracają do tego poziomu, który był wcześniej.

To po co było iść na giełdę, skoro wszystkie informacje chce pan trzymać dla siebie?

Nie żałuję tego, że poszliśmy na giełdę. Czasami żartem mówię, że musiałem sprzedać część siebie za najmniejsze możliwe pieniądze, bo za 48 zł. A poważnie, nie byłoby nas tutaj dzisiaj, gdyby nie inwestorzy, którzy w nas uwierzyli. Oni dali nam pieniądze do rozwoju. Dlatego ten mój szacunek dla wszystkich inwestorów jest tak duży i tak ciągły. Myśmy nigdy, nigdy nie zrobili czegoś, co by działało na szkodę inwestorów.

Mogę powiedzieć, że to dlatego ja czasami mówię, że LPP to jest Lubianiec Piechocki i Partnerzy, bo tych partnerów mamy znaczącą większość. To są ci drobni inwestorzy, ci, którzy w nas wierzyli, ci, którzy, że tak powiem, na nas zarobili czy zarabiają, ci, którzy ciągle z nami są.

Ale z drugiej strony proszę mieć tę świadomość, że za dużo informacji też wprowadza w błąd. H&M i Inditex nie komunikują połowy tego, co my. Giełda nie wymaga podawania wszystkich informacji o spółce, w tym stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, bo to byłoby ze szkodą dla spółki, a więc i jej akcjonariuszy. W informacjach giełdowych nie chodzi o to, aby na talerzu podawać konkurencji wszystkie informacje o spółce, ale o podawanie tych koniecznych z punktu widzenia podejmowania decyzji inwestycyjnych.

Zmiana władzy w Polsce ułatwia życie panu i LPP?

Chcemy być daleko od polityki. Wierzę, że gospodarka będzie się rozwijała szybciej.

Dostaje pan sygnały, że ktoś chciałby kupić LPP?

Chyba teraz już jesteśmy za duzi.