Znaleziona w w strefie archeologicznej Huánuco Pampa w środkowym Peru łaźnia jest drugą tego typu odkryta dotąd budowlą.
Archeolodzy uważają, że łaźnia służyła celom religijnym wysoko postawionych członków imperium Inków, które 500 lat temu rozciągało się od południowego Ekwadoru do centralnego Chile.
Nowo odkryte miejsce ma dwa pomieszczenia asymetryczne względem siebie, wchodziło się do nich po kilku stopniach. W każdym z nich znajduje się nisza, rozlewiska i niezależne baseny.
Inkaskie łaźnie to struktury kojarzone z ograniczonymi i świętymi przestrzeniami w centrach administracyjnych Inków, stojącymi najwyżej w hierarchii inkaskich osiedli, dostępnymi dla najwyższych urzędników. Przypuszcza się, że oprócz funkcji użytkowych i higienicznych, pełniły one funkcję religijne, a co najmniej ceremonialne.
