To milenialsi najbardziej potrzebują wsparcia w budowie dobrostanu

– Umiejętność skutecznego wspierania swojego dobrostanu to kompetencja przyszłości, którą powinniśmy opanować jak najszybciej, zarówno na poziomie indywidualnym, jak i instytucjonalnym – podkreśla Natalia Hatalska, prezeska Infuture Institute, który na zlecenie spółki Benefit Systems ocenił w specjalnym raporcie „Dobrostan Polek i Polaków”. Okazało się, że o swój dobrostan (określany też jako wellbeing) najlepiej potrafią dziś zadbać dwa odległe od siebie pokolenia: zbliżający się do emerytury baby boomers (55 +) i najmłodsza na rynku pracy generacja Z.

W tych dwóch pokoleniach najwięcej osób wskazywało w badaniu wysoki i bardzo wysoki poziom dobrostanu przy niewielkim udziale tych, którym ogólnej satysfakcji z życia brakuje. Jednak również boomersi i zetki najczęściej oceniają swój wellbeing jako średni, podobnie jak prawie połowa ogółu ankietowanych.

Żyje nam się średnio

Autorzy badania nie ograniczyli się jednak do samooceny Polek i Polaków. Zmierzyli też poziom dobrostanu uczestników ankiety z pomocą wskaźnika Wellbeing Score – nowego narzędzia analitycznego Benefit Systems opracowanego we współpracy z Infuture Institute. Pozwala ono ocenić dobrostan w sześciu kluczowych obszarach, takich jak: zdrowie psychiczne i fizyczne, komfort życia, wewnętrzny spokój, relacje międzyludzkie oraz kontakt z naturą.

Okazało się, że o ile Polacy całkiem dobrze dbają o swoje zdrowie psychiczne i wewnętrzny spokój, o tyle więcej uwagi powinni poświęcić dbałości o komfort życia i relacje z innymi.

Ogólny poziom dobrostanu Polek i Polaków wyliczony na podstawie Wellbeing Score, wyniósł 4,9 w skali w skali 1-10, co jest zbieżne z wynikiem dotyczącym średniego poczucia satysfakcji z życia. Zdaniem autorów raportu ta średnia ocena oznacza punkt równowagi, wskazując też pole do poprawy. Jest bowiem potencjalne ryzyko, że „średniacy” mogą szybko spaść do niższego poziomu dobrostanu, którego doświadcza obecnie co siódmy z badanych.

Jednak równie dobrze mogą przejść do wyższego poziomu ogólnej satysfakcji z życia – choćby poprzez rozwijanie umiejętności radzenia sobie ze stresem. Jest to zresztą kluczowa umiejętność, skoro na pierwszym miejscu listy czynników, które zaburzają dzisiaj dobrostan Polek i Polaków, znalazł się „stres dnia codziennego”.

Jak zwraca uwagę Natalia Hatalska, żyjemy w świecie multiplikacji kryzysów (obok kryzysu gospodarczego mamy m.in. kryzys geopolityczny, energetyczny, klimatyczny), postępującej technologizacji i kultury nanosekundy, która wymusza nieustanny pośpiech. To wszystko ma negatywny wpływ na stan naszego zdrowia fizycznego i psychicznego, na jakość relacji, a w konsekwencji na sposób funkcjonowania społeczeństwa i gospodarki. W takich warunkach spada poczucie dobrostanu, co powinno też zaniepokoić pracodawców, bo mniejszy dobrostan oznacza spadek zaangażowania w pracę, a także efektywności.

Co dręczy milenialsa?

Ten problem widać szczególnie w pokoleniu Y (35–44-latków), które w badaniu Infuture Institute najgorzej oceniło swój dobrostan. Ponad jedna piąta milenialsów odczuwa niski lub bardzo niski poziom wellbeingu, a tylko 31 proc. ocenia go wysoko.

Autorzy raportu zwracają uwagę, że to milenialsi stanowią dziś trzon siły roboczej w Polsce, przy średnim wieku pracowników szacowanym przez GUS na nieco ponad 42 lata. Ich poziom dobrostanu wpływa więc nie tylko na firmy, ale i na całą gospodarkę. Skąd się bierze tak niski wellbeing tej grupy?

Eksperci Infuture Institute tłumaczą to specyfiką tzw. pokolenia kanapki – osób w średnim wieku, które intensywną aktywność zawodową łączą często z podwójnymi obowiązkami opiekuńczymi – wychowywaniem dzieci i wspieraniem starszych rodziców. Jak jednak zaznaczają badacze w USA (gdzie powstała koncepcja sandwich generation), poprawa kondycji starszych osób sprawia, że społecznym pokoleniem kanapki są dziś raczej osoby 50+.

Z kolei milenialsi są pokoleniem kanapki... na rynku pracy, gdzie często zajmują stanowiska menedżerskie. I czują podwójną presję – ze strony szefów (wymagających X-ów) i ze strony podwładnych, wśród których szybko przybywa asertywnych zetek.