Pokolenie Z budzi postrach wśród pracodawców

Roszczeniowi, zbyt pewni siebie, a za mało zaangażowani w pracę i do tego przewrażliwieni – to niektóre z negatywnych stereotypów, które krążą na temat najmłodszego na rynku pracy pokolenia Z. Tak zwane zetki, określane też jako postmilenialsi albo pokolenie internetu, to młodzi ludzie urodzeni w latach 1997–2012, którzy mają od 12 do 27 lat.

Chociaż na razie nie stanowią znaczącej grupy pracowników (będą nią za kilka lat), to już teraz są postrachem części pracodawców i wielu menedżerów. Szczególnie tych z pokolenia X, czyli obecnych 40-latków, którzy wchodzili na rynek pracy w czasach wysokiego bezrobocia i mody na twardy styl zarządzania.

Sfrustrowane pokolenie X

Wielu z nich trudno zaakceptować oczekiwania podwładnych z pokolenia Z, którzy podwyższają poprzeczkę wymagań stawianych pracodawcom i szefom. – Mam ich dość – twierdzi Joanna, prosząca o anonimowość szefowa niewielkiej firmy doradczej, która nie ma zbyt dobrych doświadczeń z pokoleniem Z. Irytuje ją, że bardziej krytyczną opinię traktują jak mobbing, a ledwie się czegoś nauczą, to szukają nowego, lepiej płatnego zajęcia.

– Zetki nie chcą poświęcać się dla pracy. Uważają ją tylko za jeden z aspektów swojego życia. Nie chcą zostawać po godzinach, nie chcą, by praca była dla nich powodem do stresu czy negatywnie wpływała na ich zdrowie psychiczne – ocenia Justyna Bakalarska-Stankiewicz, konsultantka i trenerka biznesowa, komentując wyniki najnowszego raportu na temat pokolenia Z.

Raport opublikowany w połowie kwietnia przez Uniwersytet SWPS we współpracy z agencją digital marketingu They.pl został przygotowany przez samych postmilenialsów – studentów USWPS. I dowodzi, że przedstawiciele Gen Z nie są oderwanymi od rzeczywistości idealistami.

Nie chcą do korpo

Wręcz przeciwnie; zetki mają całkiem pragmatyczne podejście do rozwoju zawodowego i pracy, choć ta na liście kluczowych aspektów ich życia znalazła się dopiero na ósmym miejscu. Na czele listy są samorozwój, przyjaciele i zdrowie. Raport USWPS podsumowuje wyniki ogólnopolskiego badania, które objęło ponad 2,5 tys. młodych ludzi, przy czym największą grupę stanowili ci w wieku 18–23 lata.

Okazało się, że ponad połowa badanych już pracuje (najczęściej łącząc pracę z nauką), a dla prawie 60 proc. przychody z pracy stanowią nawet główne źródło dochodów. Jednocześnie tylko 18 proc. przedstawicieli Gen Z przyznaje, że praca stanowi obecnie ważną sferę ich życia. Dla ponad połowy ważniejszy jest własny rozwój, który dla większości młodych ludzi jest też istotną częścią aktywności zawodowej.

Ważna jest też niezależność; zetki nie chcą się czuć trybikiem w machinie korporacji, gdzie w przyszłości chciałoby pracować jedynie 7 proc. badanych. Kilkukrotnie większy odsetek postmilenialsów (43 proc.) stawia na niezależność i pracę na własną rękę – we własnej firmie albo w roli freelancera.

Jednak badanie USWPS potwierdza duży pragmatyzm młodych Polaków widoczny choćby w kryteriach, którymi się kierują w wyborze pracodawcy. Na pierwszym miejscu znalazły się wysokie zarobki – wskazane przez niemal ośmiu na dziesięciu uczestników badania. Nic więc dziwnego, że postmilenialsi oczekują przejrzystości w tym obszarze. I to już na etapie oferty pracy; niemal wszyscy (93 proc.) zgadzają się z opinią, że w ogłoszeniach o pracy powinna być podawana wysokość wynagrodzenia.

Dobre zarobki są cenione znacznie wyżej niż podkreślana przez niespełna dwie trzecie zetek dobra atmosfera w pracy, choć ta okazała się z kolei ważniejsza niż elastyczność czy możliwości rozwoju i awansu (są istotne dla około połowy Gen Z).