Jak to się stało, że udało nam się wynieść na piedestał indywidualizm? Indywidualizm, tak, jak go rozumiemy współcześnie, odkrył dla nas romantyzm. A racjonalizm – oświecenie. I skuteczne pożenienie tych dwóch elementów doprowadziło do tego, że idea liberalnej demokracji miała szansę zawładnąć naszą zbiorową wyobraźnią i zdominować Zachód w drugiej połowie XX wieku.
Gdy w 2004 r. powstawał Facebook, a chwilę później Twitter, nikt jeszcze się nie spodziewał, że wszyscy weźmiemy udział w najszerzej zakrojonym eksperymencie psychologicznym wszechczasów. Czy eksperyment ten pokazał nam, jacy jesteśmy naprawdę?
I czy to w całości media społecznościowe odpowiadają za zjawisko tzw. nowej plemienności? Dokąd zaprowadzi nas nowa kompulsywna polityka oparta wyłącznie na emocjach i manipulowaniu nimi? Jaka jest przyszłość demokracji liberalnej?
Odkrycia neuronauki każą postawić wiele trudnych pytań nie tylko o ludzką naturę, ale i przyszłość człowieka. Czy jesteśmy jeszcze w stanie zastopować zmiany, który odzierają nas ze zdobyczy cywilizacyjnych, które ograniczały ludzką naturę? A jeśli tak, to czy nie warto do tych osiągnięć i idących wraz nimi ograniczeń powrócić? Bo może bez nich jakkolwiek rozumiany indywidualizm jest kompletnie niemożliwy…
