Wtręt do legendy

Psy 2.5. W imię miłości" są sensacyjną opowieścią o tym, co wydarzyło się między drugą a trzecią częścią filmowego tryptyku Władysława Pasikowskiego. Pojawienie się tej książki zaskoczyło część fanów historii Franza Maurera i wzbudziło wątpliwości, jak silny jest jej związek z pierwotnymi „Psami". Rozgłos wokół tej pozycji był dużo mniejszy od tego, który towarzyszył ubiegłorocznej premierze filmu „Psy 3. W imię zasad". Miłośników serii uspokoić może fakt, że książkę swoim nazwiskiem sygnuje Władysław Pasikowski, a lektorem audiobooka jest Cezary Pazura, grający we wszystkich częściach filmowej serii. Osoby, które lubią i cenią klimat całego cyklu, mogą mieć powód do zadowolenia, bo nadarza się okazja do spotkania, tym razem w formie literackiej, z dobrze znanymi im bohaterami, takimi jak, poza Maurerem, Radosław Wolf, major Stanisław Bień i kapitan Tadeusz Stopczyk.

Publikacja: 20.08.2021 18:45

Wtręt do legendy

Foto: BARTOSZ MROZOWSKI

Mimo to czytelnik może poczuć się zagubiony. W filmie „Psy 3" nie ma nawiązań do treści książki. Jest ona oddzielną całością, która bazuje co prawda na tych samych postaciach, lecz tylko lekko nawiązuje do tego, co dzieje się w filmie. „Gdzie jesteś?" – pytał Maurera Waldemar „Nowy" Morawiec w czasie telefonicznej rozmowy w finałowej scenie drugiej części „Psów". „Coś tak jakby w raju" – odpowiadał grany przez Bogusława Lindę Franz, obserwując otaczające go plażę, palmy i wybrzeże. Jedne z kluczowych dla książki wydarzeń rozgrywają się właśnie wśród takich krajobrazów, w Wellington w Nowej Zelandii. Niestety, uważnego czytelnika razić mogą niekonsekwencje, które dotyczą między innymi Nadii, głównej bohaterki drugiej części „Psów". To, czego o jej losach dowiadujemy się z książki, jest niespójne z historią tej postaci, którą poznajemy w filmie.

Nasuwa się też pytanie, dlaczego na bazie historii opisanej w książce „Psy 2.5" nie powstał scenariusz filmowy. Jest tu wiele elementów, których oczekujemy od filmu akcji: strzelaniny, chęć zemsty i sceny, które dałyby pole do popisu kaskaderom. Cyfry w tytule książki można traktować jak nawiązanie do 25 lat, jakie dzielą fabułę drugiej i trzeciej części cyklu. Te ćwierć wieku miał spędzić Franz Maurer w więzieniu.

W „Psach 2.5" łatwo można znaleźć odniesienia do tzw. afery Olina, gdy w 1995 r. ówczesny premier Józef Oleksy był oskarżany o współpracę z rezydentami KGB w Polsce. Fakt, że akcja książki rozgrywa się w połowie lat 90. ubiegłego wieku, sprawia, że należy traktować ją raczej jak kontynuację drugiej części filmowego tryptyku, dotyczącej transportu broni do Sarajewa, niż wstęp do trzeciej.




Czytelnik może zadać sobie pytanie, po co wydano tę książkę. Z jednej strony, jest to uzupełnienie opowieści filmowej. Z drugiej, można doszukiwać się chęci komercyjnego wykorzystania dużej popularności filmu. Całość sprawia wrażenie jakby twórcy książki dyskretnie puszczali do odbiorcy oko, by fan filmowej serii traktował ją z lekkim dystansem. Świadczy o tym wskazanie jako jej autora postaci fikcyjnej, Waldemara „Nowego" Morawca, który jest bohaterem i narratorem opowieści.

Jest to książka przede wszystkim dla tych, którzy czekali na trzecią część „Psów". Od niedawna ten film można zobaczyć już w telewizji. „Psy 2.5" porównuję do elegancko podanej, niespodziewanej przystawki, która może wyostrzyć smak filmowego dania głównego. Dla zachęty, aby jej spróbować, dodam, że po przeczytaniu książki inaczej można zinterpretować pierwszą i ostatnią scenę filmu. Pozostaje jednak pytanie, czy mimo wszystko warto tworzyć dodatkowe odsłony historii, która przeszła do historii polskiego kina. Czy nie przypomina to odgrzewania wspomnianej przystawki? I czy nie ucierpi na tym legenda filmowych „Psów"? 

Mimo to czytelnik może poczuć się zagubiony. W filmie „Psy 3" nie ma nawiązań do treści książki. Jest ona oddzielną całością, która bazuje co prawda na tych samych postaciach, lecz tylko lekko nawiązuje do tego, co dzieje się w filmie. „Gdzie jesteś?" – pytał Maurera Waldemar „Nowy" Morawiec w czasie telefonicznej rozmowy w finałowej scenie drugiej części „Psów". „Coś tak jakby w raju" – odpowiadał grany przez Bogusława Lindę Franz, obserwując otaczające go plażę, palmy i wybrzeże. Jedne z kluczowych dla książki wydarzeń rozgrywają się właśnie wśród takich krajobrazów, w Wellington w Nowej Zelandii. Niestety, uważnego czytelnika razić mogą niekonsekwencje, które dotyczą między innymi Nadii, głównej bohaterki drugiej części „Psów". To, czego o jej losach dowiadujemy się z książki, jest niespójne z historią tej postaci, którą poznajemy w filmie.

Plus Minus
Bogusław Chrabota: Dlaczego broń jądrowa nie zostanie użyta
Plus Minus
„Empire of the Ants”: 103 683 zwiedza okolicę
Plus Minus
„Chłopi”: Chłopki według Reymonta
Plus Minus
„Największe idee we Wszechświecie”: Ruch jest wszystkim!
Materiał Promocyjny
Klimat a portfele: Czy koszty transformacji zniechęcą Europejczyków?
Plus Minus
„Nieumarli”: Noc żywych bliskich