Jaśniejsze niebo nad światową gospodarką

W październiku waszyngtońska instytucja zakładała, że 2023 r. przyniesie wyhamowanie wzrostu globalnego produktu do 2,7 proc., po 3,2 proc. w 2022 r. i ponad 6 proc. w 2021 r. Rewizja prognoz zawarta w najnowszym raporcie, opublikowanym w nocy z poniedziałku na wtorek polskiego czasu, wskazuje, że końcówka minionego roku była dla światowej gospodarki bardziej udana, niż można było sądzić jeszcze jesienią.

Punkt zwrotny?

„Perspektywy gospodarcze są dziś mniej ponure niż w naszym październikowym raporcie i może to być punkt zwrotny” – napisał w komentarzu do prognoz MFW główny ekonomista tej instytucji Pierre-Olivier Gourinchas.

Zastrzegł jednak, że światowa gospodarka będzie się rozwijała w tempie niższym od przedpandemicznej normy (3,8 proc.), a bilans czynników ryzyka każe się liczyć z jeszcze słabszym wynikiem. Hamulcem pozostanie walka z nadmierną inflacją, toczona w wielu ważnych gospodarkach jednocześnie, oraz wojna w Ukrainie.

Poprawa perspektyw światowej gospodarki to przede wszystkim efekt tego, że w wielu krajach inflacja zaczęła już wytracać impet, m.in. za sprawą korekty cen na rynku surowców, a także efekt wycofania się Chin z polityki „zero covid”, która paraliżowała tam aktywność ekonomiczną w 2022 r.

Czytaj więcej

Giełda

Rynki wschodzące dają zarobić. To już hossa?

Pocovidowe otwarcie Chin oraz osłabienie dolara napędzają falę zwyżek cen aktywów na rynkach wschodzących. Zdaniem specjalistów mają one jeszcze potencjał, ale o przejściu ze strukturalnej bessy do strukturalnej hossy wciąż mówić nie można.

Ekonomiści z MFW oceniają obecnie, że inflacja na świecie wyniesie w tym roku średnio 6,6 proc., po 8,8 proc. w 2022 r., a w 2024 r. zmaleje do 4,3 proc. To byłby już wynik tylko nieco wyższy niż w kilku latach przed wybuchem pandemii Covid-19 (3,5 proc.). Od października te prognozy minimalnie wzrosły, ale głównie z powodu wyższego punktu startowego.

Wśród głównych zagrożeń dla tempa rozwoju światowej gospodarki MFW wymienia m.in. falę zachorowań na Covid-19 w Chinach, która opóźni ożywienie w Państwie Środka pomimo zniesienia antyepidemicznych restrykcji, eskalację wojny Rosji przeciwko Ukrainie, kryzys kredytowy związany z zacieśnianiem polityki pieniężnej oraz fragmentację łańcuchów wartości dodanej (czyli cofnięcie korzyści wynikających z globalizacji).

Te zagrożenia wyznaczają też priorytety dla polityki gospodarczej. MFW uważa, że w większości państw władze muszą się koncentrować wciąż na zbijaniu inflacji. Łagodzenie potencjalnie negatywnych skutków zaostrzania polityki pieniężnej wymaga zastosowania przede wszystkim narzędzi makroostrożnościowych (regulacyjnych). Wszelka pomoc fiskalna skierowana do osób dotkniętych kryzysem kosztów życia powinna zaś być dobrze wymierzona, aby nie niweczyć skutków walki z inflacją. Waszyngtońska instytucja podkreśla też wagę wzmacniania międzynarodowej współpracy w oparciu o ustalone reguły gry.

Ocena gospodarki strefy euro poprawiła się w styczniu do poziomu najwyższego od siedmiu miesięcy, optymizm odczuły wszystkie sektory poza budownictwem, a oczekiwania inflacyjne konsumentów i firm mocno osłabły – wynika z danych ogłoszonych w Brukseli.

Czytaj więcej

Gospodarka

UE rusza do walki na subsydia z Chinami i USA. „Darmowych drinków nie będzie”

Państwa UE zgadzają się, by w obliczu zmasowanych subsydiów chińskich i amerykańskich dokonać zmian w polityce wspólnego rynku. Jak to zrobić i za jakie pieniądze – to budzi kontrowersje.