Kilkadziesiąt organizacji pozarządowych, spółdzielni socjalnych, ośrodków pomocy społecznej i grup aktywistów wystosowało list otwarty do ministra finansów, funduszy i polityki regionalnej Tadeusza Kościńskiego, w którym wyrażają niepokój w związku z brakiem planów rządu na rozbudowanie i uspołecznienie opieki nad osobami, które z różnych przyczyn – takich jak wiek, niepełnosprawność czy bezdomność – znalazły się w sytuacji uniemożliwiającej samodzielne przetrwanie.
„Pandemia Covid-19 uwydatniła pilną potrzebę przeprowadzenia procesu rozwoju usług świadczonych w rodzinie – piszą sygnatariusze listu – w miejscu zamieszkania, sąsiedztwie, oraz stopniowego wygaszania instytucji całodobowych. Osoby przebywające w takich instytucjach, np. domach pomocy społecznej – zgodnie z danymi Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej – są 20 razy bardziej zagrożone zakażeniem Covid-19, a pracownicy tych instytucji – dziesięć razy bardziej. Mieszkańcy skazani są na izolację, samotność, strach, co wiąże się z pogorszeniem ich dobrostanu psychicznego. (...) potrzebne są głębsze, wieloletnie reformy, skoncentrowane na rozbudowie usług środowiskowych, które doprowadzą do trwałej zmiany". Zdaniem autorów apelu jednym z warunków powodzenia takiego procesu jest rozwój mieszkalnictwa wspomaganego.
Na czym polega ta funkcjonująca w wielu państwach Unii koncepcja? Mieszkania wspomagane to monitorowana przez służby socjalne alternatywa dla zamykania różnych grup osób w placówkach całodobowych (takich jak domy pomocy społecznej, schroniska). Osoby, które w nich przebywają, otrzymują niezbędna pomoc medyczną czy psychologiczną i wsparcie w wykonywaniu zwykłych życiowych czynności.
Mieszkania takie dają szansę powrotu do uczestnictwa w życiu społecznym i zawodowym i niezależnego życia np. osób w kryzysie bezdomności, młodzieży opuszczającej pieczę zastępczą, osób z niepełnosprawnościami. Mogą też być mieszkaniami docelowymi dla części osób, które z różnych przyczyn potrzebują wsparcia w codziennym funkcjonowaniu (np. osób z niepełnosprawnością, także intelektualną).
Apel podpisali m.in. Wspólnota Robocza Związków Organizacji Socjalnych WRZOS, Ogólnopolski Związek Rewizyjny Spółdzielni Socjalnych, Fundacja Habitat for Humanity Poland, Fundacja Polki Mogą Wszystko, liczne domy i ośrodki pomocy społecznej, Praskie Centrum Pomocy Bliźniemu MONAR-MARKOT, Mokotowskie Hospicjum Świętego Krzyża, Ogólnopolska Federacja Stowarzyszeń Rodzin Osób Chorujących Psychicznie RODZINY, Kamiliańska Misja Pomocy Społecznej, Stowarzyszenie Auxilium, Dolnośląska Fundacja na rzecz Pieczy Zastępczej „Przystanek Rodzina".
