Maciej Strzembosz: Czy Campus Polska to ośmieszanie polityki?

Czytaj więcej

Szynowy

Koparki już na pierwszej linii kolejowej CPK

Kolejowa linia łącząca CPK z Łodzią i Warszawą będzie pierwszą w Polsce bez semaforów.

Paulina Matysiak, jak oczywiście wiadomo, za zajmowanie się kwestią CPK, została zawieszona w prawach członka Klubu Parlamentarnego Lewicy i w partii Razem, stając się w ten sposób osobą całkowicie niezależną, więc absolutnie nienadającą się do dyskusji na Campusie Polska, tak samo jak Sroczyński i Meller. Po prostu nie można było przewidzieć, co powie, a taki brak przewidywalności bardzo szkodzi szczerej i nieskrępowanej dyskusji o przyszłości w gronie bezpartyjnego aktywu młodzieży. Aktyw zaś musi być bezpartyjny, o czym wielokrotnie zapewniał twórca Campusu Polska, bo inaczej okazywałoby się, że niemiecka Fundacja Adenauera finansuje jedną lub więcej partii politycznych w Polsce.

Wydawałoby się, że po wygraniu wyborów finansowanie Campusu Polska przez niemiecką fundację nie jest już konieczne, ale przecież grzech nie skorzystać, jeśli frajer daje pieniądze. A że Niemcy to frajerzy, dowiedzieliśmy się na Campusie od samego Rafała Trzaskowskiego, patrona Campusu i faworyta do wygrania wyborów prezydenckich wg większości sondaży. Stwierdził on ni mniej ni więcej, że Niemcy to państwo upadłe, nieodgrywające żadnej roli przywódczej w Unii Europejskiej i podążające ślepo za nurtami polityki wyznaczanymi przez obecną władzę naszego kraju. Teraz czekam na rewelacje, że Ursula von der Leyen wystąpiła o polskie obywatelstwo, i wyjaśnienia, dlaczego równocześnie w strukturach Unii dostajemy tak mało stanowisk i nie te, które chcemy (w odróżnieniu od upadłych Niemców).

Czytaj więcej

Polityka

Campus Polska, Jarosław Kaczyński namaszcza Mariusza Błaszczaka. KO i PiS chcą przejąć inicjatywę

Podczas polityczno-społecznego festiwalu w Olsztynie Rafał Trzaskowski nie zostanie ogłoszony kandydatem na prezydenta RP. Donald Tusk przedstawił sytuację w koalicji.

Jeżeli jednak Niemcy to państwo nieistotne i zmarginalizowane, to czemu Donald Tusk przyjmuje od nich nagrodę „za niestrudzoną walkę z autokracją”? Do Andory też by pojechał? A mówiąc poważnie – banialuki Trzaskowskiego po raz kolejny utwierdzają mnie, że to polityczna wydmuszka, której umiejętności retoryczne wyróżniają się jedynie na tle Andrzeja Dudy, który notabene kończąc drugą kadencję nieudanej prezydentury, ciągle jest o pół roku młodszy od Rafała Trzaskowskiego, który od 20 lat jest młodym, dobrze zapowiadającym się politykiem i nieustannym kandydatem na „polityczne odkrycie roku”. Nie twierdzę, że nie ma zasług – był w końcu doradcą sekretarza Komitetu Integracji Europejskiej Jacka Saryusza-Wolskiego w rządzie AWS, twierdzę tylko, że jego format intelektualny i niezależność polityczna czynią z niego brata bliźniaka obecnego prezydenta, więc jeśli wygra wybory, żadnej istotnej zmiany nie będzie. Szef partii nadal będzie rządził w Pałacu, tak jak przez ostatnie 20 lat.

Sprawa aborcji ma mobilizować wyborców

I gdy już myślałem, że na tym Campusie nic Trzaskowskiego nie przebije, obejrzałem część występu Donalda Tuska mówiącego, że w tej kadencji parlamentarnej żadnych zmian w kwestii aborcji nie da się przeprowadzić. Tymczasem dzięki badaniom wiadomo, że solidne 55–60 proc. społeczeństwa opowiada się za legalnością aborcji do 12. tygodnia ciąży, a pozostała mniejszość dzieli się między zwolenników starego kompromisu aborcyjnego, rozwiązania restrykcyjnego wprowadzonego przez Jarosława Kaczyńskiego i tych, którzy nie mają bądź wolą nie mieć zdania. W tej sytuacji oczywistym sposobem rozwiązania problemu jest rozpisanie referendum, w którym do wyboru będą: stara ustawa z kompromisem aborcyjnym, obecna ustawa autorstwa PiS i ustawa rządowa. PiS sam otworzył drzwi do referendum organizowanego wraz z wyborami, więc mogło się ono odbyć już dwa razy: wraz z wyborami samorządowymi i europejskimi. Ale się nie odbyło. Czemu? Wyjaśnienie jest tylko jedno. Niezałatwiona kwestia aborcji jest sposobem na mobilizację wyborczą w następnych wyborach prezydenckich i parlamentarnych. W pierwszych ma dać zwycięstwo nad kandydatem PiS. W drugich – wyeliminować PSL i Polskę 2050 i dać Koalicji Obywatelskiej powrót do ukochanej pełnej polaryzacji, w której po stronie proaborcyjnej jest tylko Koalicja Obywatelska z podporządkowaną i słabą Lewicą, a po stronie antyaborcyjnej walczące na noże PiS, Konfederacja i Trzecia Droga. Dokładnie jak z CPK – „nie o to chodzi, by złowić króliczka, ale by gonić go”. A tym wszystkim, którzy zarzucają rządowi, że nie ma programu, odpowiadam powyższym, że ma, całkiem konkretny i wysnuty z najlepszych źródeł – poezji Agnieszko Osieckiej. Po „Króliczku” przyjdzie pora na „Niech żyje bal”, „Cyrk nocą” i „Bo ja jestem proszę pana na zakręcie”. Tylko żal, że „Wsiąść do pociągu byle jakiego” napisał kto inny.