Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że celem wprowadzenia ulgi było umożliwienie preferencyjnego rozliczenia podatkowego tym osobom, które w roku podatkowym doświadczyły samotnej, samodzielnej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywaniem.
Nie jest jednak konieczne, aby drugi rodzic był w tym czasie wyeliminowany z opieki i wychowania dzieci, taki bowiem warunek przeczyłby polityce prorodzinnej zmierzającej do systemowego wsparcia w wychowaniu dzieci, zwłaszcza samotnym.
W konsekwencji NSA uznał, że prawo do preferencji przysługuje także przy opiece naprzemiennej, tj. gdy jeden rodzic w odosobnieniu od drugiego oraz bez jego udziału, w innym miejscu i czasie wykonuje czynności stanowiące proces wychowania. Oczywiście po spełnieniu pozostałych warunków przewidzianych w ustawie o PIT.
Podobnie do problemu rozwiedzionych rodziców w kontekście ich prawa do preferencyjnego rozliczenia jako samotny rodzic podszedł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 12 stycznia 2021 r. (sygn. akt I SA/Gd 785/20). Sąd zauważył w nim, że ustawodawca uzależnił prawo do preferencji określonej kategorii osób, w tym rozwiedzionego rodzica, m.in. od tego, czy osoba ta w roku podatkowym samotnie wychowywała małoletnie dzieci.
Przy czym ustawodawca nie uzależnił prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczyło, aby taki stan zaistniał w ciągu roku.
W ocenie gdańskiego WSA duże znaczenie dla sprawy miała nowelizacja przepisów ustawy o PIT. W jej wyniku od 1 stycznia 2011 r. ustawodawca zrezygnował z legalnej definicji osoby samotnie wychowującej dzieci, zgodnie z którą za osobę samotnie wychowującą dzieci uważało się jednego z rodziców.