Pojęcie „centrum interesów" nie jest jednoznaczne. Zwykle władze skarbowe różnych krajów rozumieją przez to posiadanie nieruchomości w danym kraju czy mieszkanie tam razem z najbliższą rodziną, a także np. działanie w lokalnych organizacjach społecznych, przynależność do klubów hobbystycznych czy też ubezpieczenie na życie albo komunikacyjne zawarte z firmą z danego kraju.
Wątpliwości powstają np. przy rozliczeniach osób, które wielokrotnie w ciągu roku wyjeżdżają za granicę do pracy na wiele tygodni czy miesięcy, ale wciąż mają w Polsce dom czy zameldowanie, a do tego zarabiają zarówno za granicą, jak i w Polsce. Nie sposób tu wymienić wszystkich możliwych sytuacji, które mogą się zdarzyć. Niemniej, zarobki osiągnięte w Polsce trzeba w naszym kraju rozliczyć, nawet gdy się równocześnie zarabia za granicą i ma się zagraniczną rezydencję podatkową.
Gdy już ustalimy, gdzie podatnik ma swoją podatkową rezydencję, należy ustalić, której z dwóch metod użyjemy do rozliczeń. Chodzi o metodę wyłączenia z progresją albo odliczenia proporcjonalnego.
Według metody wyłączenia z progresją w polskim rozliczeniu wyłącza się z podstawy opodatkowania dochód osiągnięty za granicą. Do ustalenia stawki podatku od pozostałego dochodu stosuje się jednak stawkę podatkową właściwą dla całego dochodu, łącznie z tym osiągniętym za granicą. Takie rozliczenie stosujemy do zarobków osiągniętych m.in. w takich krajach jak: Belgia, Cypr, Czechy, Dania, Francja, Hiszpania, Niemcy, Norwegia, Portugalia, Szwecja i Włochy.
Metoda odliczenia proporcjonalnego oznacza, że dochód osiągany za granicą jest opodatkowany w Polsce, ale od należnego podatku odlicza się kwotę zapłaconą za granicą. Takie odliczenie jest możliwe tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie. Chodzi m.in. o zarobki w Austrii, Finlandii, Holandii, Irlandii, na Litwie, Słowacji i Słowenii, a także w USA i Wielkiej Brytanii.
Zeznanie z uwzględnieniem dochodów zagranicznych składa się na formularzu PIT-36 z użyciem załącznika PIT/ZG. Ta opcja jest dostępna także w popularnym elektronicznym systemie Twój e-PIT. I choć co do zasady on sam proponuje podatnikowi rozliczenie, to w przypadku dochodów z zagranicy warto samodzielnie zweryfikować dane użyte do zeznania. Polski fiskus nie musi mieć bowiem wiedzy o zarobkach zagranicznych danej osoby.
