18. Festiwal Filmu i Sztuki BNP Paribas Dwa Brzegi. Gwiazdy na ekranie i prywatnie

Tę informację przekazała w czasie uroczystości otwarcia Grażyna Torbicka, szefowa artystyczna festiwalu. Już w tamtej chwili większość puli biletów przeznaczonych do internetowej przedsprzedaży – była wyczerpana. Druga dobra wiadomość na osiemnastkę tej imprezy z tradycją jest taka, że do jej finansowania włączyło się ponownie MKiDN i dzięki temu powróciły lubiane przez widzów koncerty.

Dwa Brzegi i podzielony świat

Film otwarcia, „Dziki diament” w reżyserii Agathe Riedinger, będący odkryciem tegorocznego festiwalu w Cannes, zgromadził nadkomplet widzów i zapowiedział, że tegoroczne obrazy nie dadzą zbyt optymistycznej wizji współczesnego świata. No, ale do optymizmu nie daje też powodów. Bohaterka „Dzikiego diamentu”, pochodząca z trudnego środowiska 19-letnia Liane, na pozór wulgarna, wyzywająco ubrana, nieprzebierająca w słowach, marzy o awansie społecznym, którym jest w jej mniemaniu udział w telewizyjnym reality show. By do niego się dostać – jest gotowa niemal na wszystko. Ale właśnie w tym „niemal” mieści się jej kruchość, niezależność i granice, których nie chce przekroczyć.

Czytaj więcej

Kultura

Osiemnastka Dwóch Brzegów. "To dla nas pretekst do zabawy skojarzeniami"

Kolejna edycja Festiwalu Filmu i Sztuki BNP Paribas Dwa Brzegi rozpoczyna się w sobotę 27 lipca w Kazimierzu Dolnym. Jednym z tematów będzie emigracja.

Oklaskami po projekcji widzowie nagrodzili norweski dokument „Naturalna dzikość serca” Silje Evensmo Jacobsen, uznany przez jury tegorocznego festiwalu w Sundance za najlepszy zagraniczny film dokumentalny. To też opowieść o granicach, jakie w sobie mamy. Szczęśliwa zrazu norwesko-brytyjska para decyduje się wychować czwórkę swoich dzieci z dala od cywilizacji – na farmie, w przyjaźni z naturą, we wzajemnej miłości. Dzieci nie chodzą do przedszkoli ani szkół, by nie tracić spontanicznej radości życia. Ale z planem wszystko idzie tak długo, jak życie nie wystawia ich na trudną próbę. Gdy przedwcześnie umiera matka dzieci, ich ojciec staje wobec wyzwania utrzymania rodziny i niełatwych pytań, co dalej. A dzieci rosną i ich postrzeganie świata także się zmienia, niekoniecznie zgodnie z zamierzeniami rodziców.

Rodzina Mastroiannich na festiwalu Dwa Brzegi

Inne pytania, ale także bez możliwości jednoznacznych odpowiedzi, stawia nagrodzony Złotym Niedźwiedziem w Berlinie „Dahomej” Mati Diop o powrocie do Beninu, czyli nieistniejącego dziś już Królestwa Dahomeju, 26 zrabowanych z niego przed setkami lat dzieł sztuki. Owe zdesakralizowane rzeźby nie są już tym, czym były i ich powrót, choć sprawiedliwy, nastręcza miejscowym wiele wątpliwości co do ich dalszych losów.

Przygnębiające obrazy rzeczywistości zaprezentowały chińskie „Przypływy” Zhangke Jia i irańska „Strefa krytyczna” Alego Ahmadzadeha. Ten pierwszy – na poły fabularny, na poły dokumentalny, powstający ponad 20 lat, kreśli obraz zmieniającego się kraju, ale nie jest to wizerunek kwitnącego Państwa Środka. Są refleksy powstawania słynnej Tamy Trzech Przełomów, która wymusiła przemieszczenie milionów ludzi, a także obrazki pandemicznych realiów. Oszczędnie opowiadana na tym tle, trwająca wiele lat miłosna historia nie dziwi emanującym z niej smutkiem. A tocząca się w Teheranie opowieść o Amirze – taksówkarzu, dealerze narkotyków i lekarzu (?) tchnie dekadencją. Narkotyki w opresyjnym świecie są rodzajem lekarstwa. Film drogi – bez wyjścia. Dodać trzeba, że obraz ten tak dalece nie spodobał się irańskim władzom, że reżyser ma zakaz pracy w swoim kraju, a nawet nie może do niego wjechać.

Czytaj więcej

Film

Znakomite „Rodzaje życzliwości”, chińskie „Przypływy”, bezkompromisowe „Balkoniary” - filmy z Cannes na 18. BNP Paribas Dwa Brzegi

Znakomite „Rodzaje życzliwości”, chińskie „Przypływy”, bezkompromisowe „Balkoniary” - filmy z Cannes na 18. BNP Paribas Dwa Brzegi.

Wzruszający za to okazał się premierowo pokazywany w Polsce „Marcello Mio” Christophe’a Honore. Chiara Mastroianni przeistacza się w nim w swojego ojca, słynnego aktora. Mając 15 lat, zagrała w 1987 roku u jego boku we włosko-radzieckim melodramacie „Oczy czarne” w reżyserii Nikity Michałkowa. Dwa lata później postanowiła zostać aktorką, a to karkołomne zadanie. Gdy w dodatku matką jest Catherine Deneuve – nie sposób uniknąć porównań. Ale Chiara, niezwykle podobna do ojca – postanawia włożyć na siebie jego „skórę” i wizerunek. W filmie partneruje jej m.in. słynna matka (znacząco inna Deneuve, niż ją znamy), a także były mąż Chiary i ojciec jej córki – Benjamin Biolay, muzyk. W tej historii toczącej się w Rzymie i Paryżu trudno rozeznać, gdzie przebiega granica między prawdą a zmyśleniem. Silne jest wrażenie podglądania prywatności znanych ludzi.

Daniel Olbrychski i światowe gwiazdy na festiwalu Dwa Brzegi

Nadkomplety publiczności pojawiają się na spotkaniach z twórcami w Sali Złotej, a bohaterem jednego z nich był Daniel Olbrychski, goszczący na festiwalu po raz kolejny – tym razem z powodu swojego udziału w „Pstrągu” Josepha Loseya w 1982 roku, w którym partnerował m.in. Isabelle Huppert i Jeanne Moreau.

Opowiadał o swoich licznych przyjaźniach z zagranicznymi aktorami i reżyserami, konstatując, że połowę jego zawodowej kariery stanowią role w niepolskich filmach, do udziału w których jest wciąż angażowany. Wspominał też swoją wizytę na pierwszej edycji Dwóch Brzegów, kiedy siłował się na rękę z Jirim Menzlem. Który z nich wygrał – pozostało niedopowiedziane.