Od 21 do 24 lutego można ją oglądać przez 24 godziny na dobę, trzeba tylko zarezerwować bezpłatny wstęp przez stronę internetową muzeum.
Ta jubileuszowa wystawa z okazji 500-lecia śmierci artysty to wyjątkowe światowe wydarzenie. Niezwykła okazja obejrzenia 11 obrazów Leonarda (z zachowanych około 20) oraz kilkudziesięciu rysunków i rękopisów mistrza, a także prac innych twórców renesansu W sumie składa się na nią 160 obiektów, prezentowanych w siedmiu odsłonach: „Światło, cień, relief”, „Wolność”, „Leonardo w Mediolanie” „Nauka”, „Życie”, „Powrót do Florencji”, „Wyjeżdżając do Francji”.
„La Belle Ferronniere” z kolekcji Luwru, obraz przedstawiający portret damy z mediolańskiego dworu (Beatrice d’Este, albo Lucrezia Crivelli, lub Isabella d’Aragon) jest symboliczną twarzą tego pokazu. Jej wizerunek upowszechniają również plakaty.
Równie znakomity „Portret muzyka”, przywieziony z Pinacoteki Ambrosiana w Mediolanie, ukazuje z kolei młodego mężczyznę o natchnionej, plastycznie modelowanej twarzy, który w ręce trzyma partyturę. Jak się przypuszcza może to być portret Franchino Gaffurio, dyrygenta katedry mediolańskiej.
W Mediolanie powstała też „Święta Anna Samotrzeć” (dziś w kolekcji Luwru). Kompozycja przedstawia św. Annę i Marią czuwające nad Dzieciątkiem. Z obrazu emanuje niezwykła harmonia między postaciami a pięknym nieco przymglonym górskim pejzażem.
Można też podziwiać pierwszą wersję „Madonny wśród skał” (ze zbiorów paryskiego Luwru); niedokończonego, a przecież głęboko poruszającego „Świętego Hieronima na pustyni”, przywiezionego z Muzeów Watykańskich, czy świętego Jana Chrzciciela (Luwr), wskazującego palcem niebo.
