Gdyby zapytać przedsiębiorców o rozwinięcie skrótu KRS, większość powie: Krajowy Rejestr Sądowy

Znam wielu przedsiębiorczych, przebojowych trzydziestolatków. Ludzi, którzy nie czekają na nic i na nic nie narzekają. Nie mają pretensji do świata, nie obrażają się na rzeczywistość. Rzeczywistość z kolei nie jest dla nich łatwa. Zmienia się częściej, niż oni są w stanie to przyjąć.

Młodzi polscy przedsiębiorcy. Właściciele dużych firm i mniejszych biznesów. Samozatrudnieni i prezesi sporych spółek. Łączy ich wiara we własne możliwości i akceptacja warunków rynkowej gry. Kierują swymi interesami jak potrafią najlepiej. I znowu: część z nich na zasadzie samotnych okrętów, a część obudowana specjalistami od HR, PR i wszystkiego innego.

Czytaj także: SN broni sędziów z nadania nowej KRS

Mogę się założyć, że gdybym ich zapytał o rozwinięcie skrótu KRS, zdecydowana większość wskazałaby Krajowy Rejestr Sądowy. To przecież fundament działalności, krwiobieg bezpieczeństwa obrotu. Trzeba wpisać do KRS, wykreślić z KRS, przygotować papiery do KRS. Sprawdzić w KRS kontrahenta. KRS to narzędzie codziennej pracy. I jako narzędzie pracy powinno spełniać podstawowe warunki BHP.

Kolejne formularze

Z KRS komunikować się można wyłącznie formularzami. Formularze, jak i ich niezwykle przyjazny użytkownikowi „dizajn" zaczyna mieć w polskim wymiarze sprawiedliwości coraz dłuższą tradycję. I usłaną rubrykami historię.

Z początkiem XXI w. pojawiły się formularze tzw. cywilnego uproszczu, czyli postępowania uproszczonego. Jak wyglądały, jak postępowanie upraszczały i jak dobrze zapełniały dostęp do sądu, pamiętają nie tylko najstarsi adwokaci. Część z nich programowo nie przyjmowała spraw „na PITach", odmawiając klientom. Tak było. A słynnych zwrotów pozwu z powodu niewykreślonej rubryki były tysiące.

Od niedawna także uzasadnienia w sprawach karnych doczekały się swoich formularzy. Reakcje stron, pełnomocników i samych sędziów dalekie są od zachwytu. Z drugiej strony, taki „formularz UWŁ" czyli uzasadnienie wyroku łącznego brzmi w uszach jak piękna melodia.

W bankach, które często stawiam za wzór pełnej i efektywnej digitalizacji, opracowano już dawno zdalne płatności, przelewy środków potwierdzane dotknięciem palcem smartfonu, czy ostatnio możliwość otwarcia rachunku na podstawie tzw. selfie.

Tymczasem w sądach opracowano nowy formularz.

Wracając do formularzami stojącego KRS. Nie ma lekko. Strona internetowa wiadomego ministerstwa https://www.gov.pl/web/sprawiedliwosc/dla-obywateli uznaje, że rejestr jest jednak ważny dla obywateli. Umieszcza link do informacji o KRS na piątym miejscu cytowanej strony.

Samo się komentuje

Zakładam, że kolejność instytucji wymienionych na tej podstronie odpowiada zainteresowaniu obywateli. Może o tym świadczyć umieszczenie na pierwszym miejscu informacji o Krajowym Rejestrze Karnym. Faktycznie, zaświadczenie o niekaralności to bardzo ważny dokument. Kolejne pozycje zajmują: Komisja Weryfikacyjna (!), na podium jest też pozycja „udzielamy pomocy" kierująca, a jakże, do Funduszu Sprawiedliwości. Czwarte miejsce zajmuje mediacja. I wreszcie jest on: KRS.

Strona poświęcona rejestrowi urodą ani funkcjonalnością nie grzeszy. Było mi ciężko w niej się zorientować, znaleźć podstawowe informacje. Sprawdziłem rejestr zmian strony: ostatniej dokonano 3 stycznia 2020 roku. O 9:12, w piątek. Wygląda zatem, że od tego czasu zupełnie nic w prowadzeniu rejestru czy informowaniu o jego działalności się nie zdarzyło. „Business as usual" – powiedziałby anglojęzyczny kontrahent polskiego biznesmena. Mam wrażenie, że to komentuje się samo. Poza organizacyjną konfiguracją Krajowy Rejestr Sądowy to przede wszystkim ludzie. Ci, którzy wpisów mają dokonać i ci, którzy o wpisy się ubiegają. Tak sobie korespondują. Wnioskodawcy na formularzach, a (najczęściej) referendarze odpowiadają wpisem lub jego odmową.

Nieszczęsny adresat

Niedawno spojrzałem na zarządzenie o zwrocie wniosku wydane przez referendarza jednego z polskich sądów rejestrowych. Czegóż tam nie było! Student grafiki naliczyłby kilka fontów, ich rozmiarów i innych elementów szeroko pojętej typografii. Student prawa zadumałby się nad sposobem przekazywania treści, które widział dotychczas w przepisach ustaw. Studenta polonistyki ująłby zapewne zwrot „skutek taki nie następuje w razie kolejnego zwrotu wniosku, chyba że zwrot nastąpił na skutek braków uprzednio niewskazanych", bo mógłby nie wiedzieć, że to przepisany fragment ustawy. Mógłby go też po prostu nie zrozumieć.

A nieszczęsny adresat tego zarządzenia, polski młody przedsiębiorca? Załamałby ręce, poprosił o numer do prawnika i poszedł dalej „produkować PKB". To, z którego będzie można wydać cząstkę na uczłowieczenie i ułatwienie działania publicznej usługi, jaką jest prowadzenie tak istotnego rejestru. A czy adresat pójdzie na kolejną demonstrację w obronie „wolnych sądów", w których dotychczas uczestniczył? Mam wciąż taką nadzieję.

Autor jest byłym sędzią, byłym prezesem sądu, członkiem zarządu Fundacji Inpris, Obywatelskim Sędzią Roku 2015

Finanse w Firmie

Pozostało 87% artykułu