Marek A Cichocki

Wielu ludzi na Zachodzie podzieliłoby opinie Donalda Trumpa i Nigela Farage’a. Coraz słabiej skrywane jest pragnienie, by w nowym porządku świata, w którym znów zaczyna rządzić siła, dogadać się z tymi, którzy nie boją się po siłę sięgać.

Więcej ostrzegawczych sygnałów naprawdę już nie potrzeba i jeśli po wyborach do europarlamentu zabraknie w UE odwagi do wyciągnięcia poważnych konsekwencji, ten projekt nie będzie miał przyszłości.

Przez dwie dekady w Unii Europejskiej polska polityka często stawała wobec dylematu: czy się z politycznych projektów narzucanych przez Brukselę i kluczowe państwa członkowskie wyłączać, czy pozostać w grze, ryzykując konieczność skomplikowanych kompromisów.

Nadchodzące wybory do Parlamentu Europejskiego mogą stać się dla zwolenników partii antyestablishmentowych momentem przełomowym. Na swoje szanse liczą takie partie jak Bracia Włosi, Alternatywa dla Niemiec, Zjednoczenie Narodowe Marine Le Pen, Szwedzcy Demokraci, holenderska Partia Wolności czy słowacka SMER.