Prawo pracy

Specyfika przebywania na terytorium Niemiec przez ubezpieczoną (długie, regularne pobyty) wykluczają możliwość uznania, że były to podróże służbowe. Wywołuje to kontrowersje odnośnie do wypłacanych diet z tytułu podróży służbowych i ich oceny w aspekcie wliczania do wynagrodzenia za pracę lub wynagrodzenia z tytułu umowy zlecenia oraz ich zaliczania do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Nie ma podstaw, aby uznać, że składnik wynagrodzenia zleceniobiorcy nazwany dietą, w sytuacji, gdy zleceniobiorca nie wykonywał podróży służbowych, w sposób oczywisty był wyłączony z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

Pracownik powinien z własnej inicjatywy w sposób wiarygodny i bez nieuzasadnionej zwłoki powiadomić pracodawcę o przyczynie i przewidywanym okresie trwania swej nieobecności w pracy, a niewywiązanie się z tego obowiązku wskutek winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa pracownika stanowi ciężkie naruszenie podstawowego obowiązku pracowniczego. W świetle ustaleń faktycznych sprawy, nie doszło do sytuacji, w której powód nie zwlekał z usprawiedliwieniem swojej nieobecności. Wręcz przeciwnie, mimo upływu dwóch dni, skarżący nie skontaktował się z pracodawcą, nie podał przyczyny nieobecności i nie usprawiedliwił absencji. Próby nawiązania z powodem kontaktu okazały się bezskuteczne.

Na wdrożenie zasad zgłaszania naruszeń prawa i ich rozpatrywania wewnątrz organizacji przedsiębiorcy mają czas do 24 września br.

Za czas nieprzepracowany z powodu spóźnianie się do pracy pracownik nie zachowuje prawa do wynagrodzenia. Dodatkowo szef może nałożyć na niego karę porządkową, w tym pieniężną.