Osoba, która uprzednio przeszła na emeryturę i podjęła zatrudnienie u innego pracodawcy, gdzie otrzymuje wynagrodzenie w wysokości nie powodującej zawieszenia wypłaty świadczenia, jest „emerytem – byłym pracownikiem” w rozumieniu ustawy o zfśs, więc może korzystać ze środków funduszu.
Jak i kiedy przedsiębiorcy będą mogli składać wnioski o wakacje składkowe? Ile mogą zyskać i czy finalnie każdemu się to opłaci? Czy skorzystanie ze zwolnienia od składek wpłynie na wysokość zasiłku i emerytury?
Specyfika przebywania na terytorium Niemiec przez ubezpieczoną (długie, regularne pobyty) wykluczają możliwość uznania, że były to podróże służbowe. Wywołuje to kontrowersje odnośnie do wypłacanych diet z tytułu podróży służbowych i ich oceny w aspekcie wliczania do wynagrodzenia za pracę lub wynagrodzenia z tytułu umowy zlecenia oraz ich zaliczania do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Nie ma podstaw, aby uznać, że składnik wynagrodzenia zleceniobiorcy nazwany dietą, w sytuacji, gdy zleceniobiorca nie wykonywał podróży służbowych, w sposób oczywisty był wyłączony z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.
Od 46-godzinnego tygodnia pracy, przez coraz wyższy wymiar urlopu wypoczynkowego, podniesienie limitu godzin nadliczbowych, aż do elastycznej organizacji pracy, rozszerzania uprawnień rodzicielskich, pracy zdalnej i jawności wynagrodzeń – czy po tych zmianach w kodeksie pracy pracownikom i pracodawcom współpracuje się lepiej niż 50 lat temu? Czego możemy spodziewać się dalej?
Również osoby pobierające świadczenia z polskiego ZUS mogą pracować zdalnie z innego kraju. Wiążą się z tym jednak obowiązki ciążące tak na płatniku, jak i na osobie podejmującej taką pracę.
Każdy wspólnik dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – nawet taki, który posiada znikomą liczbę udziałów – może korzystać z zastrzeżonych dla tego tytułu uprawnień (na przykład uczestniczyć w podziale zysku). Wspólnicy dwuosobowej spółki z o.o., niezależnie od posiadanego wskaźnika procentowego udziałów, co do zasady są równi i wbrew wcześniejszemu orzecznictwu nie podlegają ubezpieczeniom społecznym na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
Sąd Najwyższy przyjął, że jeżeli celem, w jakim ubezpieczony wykonuje pracę przynoszącą zarobek nie jest zapewnienie sobie równoległego do zasiłku chorobowego źródła utrzymania, to trudno takiemu dodatkowemu zajęciu, podejmowanemu w czasie zwolnienia lekarskiego, przypisać charakter "wykonywania pracy zarobkowej", które może pozbawiać prawa do zasiłku chorobowego. Konieczne jest bowiem uwzględnienie istoty prawa do zabezpieczenia społecznego, którą jest zapewnienie ochrony socjalnej w sytuacji wystąpienia określonego ryzyka ubezpieczeniowego. Praca zarobkowa to wszelka aktywność przynosząca zarobek, podejmowana w sposób "zawodowy", mająca cechy stałego, regularnego dostarczania środków utrzymania. Tylko taka praca powinna stanowić tytuł ubezpieczenia chorobowego, czyli alternatywę dla świadczeń z ubezpieczenia chorobowego. Przykładem pracy niezarobkowej może być praca społeczna, czyli aktywność podejmowana dla dobra ogółu, wykonywana poza zajęciami zawodowymi. Oznacza to, że w okresie stwierdzonej niezdolności do pracy i pobierania zasiłku chorobowego, ubezpieczony może wykonywać pewne prace, nie ryzykując utraty prawa do zasiłku, pod warunkiem że prace te nie mają charakteru zarobkowego.
Pozorna umowa o pracę, na podstawie której jej strony nie miały zamiaru i od początku nie realizowały konstrukcyjnych obowiązków dotyczących pracy podporządkowanej (art. 22 § 1 k.p.), nie stanowi uprawnionego tytułu podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym pracowników (art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy systemowej; u.s.u.s.). (…) umowa o pracę zawarta dla pozoru nie może stanowić tytułu do objęcia pracowniczym ubezpieczeniem społecznym, jeżeli przy składaniu oświadczeń woli obie strony mają świadomość, że osoba określona w umowie jako pracownik nie będzie świadczyć pracy, a osoba określona jako pracodawca nie będzie korzystać z jej pracy, czyli gdy strony z góry zakładają, że nie będą realizowały swoich praw i obowiązków wypełniających treść stosunku pracy.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) sprawdza prawidłowość wyłączenia z podstawy wymiaru składek świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (ZFŚŚ) na podstawie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia z 18 grudnia 1998 r.
